Συνέντευξη στην ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΚΑΡΑΛΗ για το ΕΘΝΟΣ
«Δυστυχώς αυτή την εποχή τα αισθήματα είναι είδος πολυτελείας. Το
κυρίαρχο αίσθημα είναι μια υπερηφάνεια για τον ένδοξο πολιτισμό του παρελθόντος
και μία απαξίωση για τη μιζέρια του παρόντος. Όλοι οι Έλληνες επικαλούμαστε το
αρχαίο κλέος, για αυτό τώρα κλαίμε!»

Ο Γρηγόρης Βαλτινός εξηγεί πώς
αισθάνεται αυτή τη ζοφερή εποχή, αλλά και γιατί επιλέγει, φέτος, να επιστρέψει
σε ένα έργο που είχε παρουσιάσει στο παρελθόν, το τιμημένο με το Βραβείο
Πούλιτζερ «Δείπνο με φίλους».
«Καταγράφει με έναν ευφυή τρόπο τις ανθρώπινες
σχέσεις. Μιλάει για την εμπιστοσύνη, την προδοσία, τη φθορά που φέρνει ο χρόνος
στον γάμο, τον έρωτα, τη φιλία» λέει. Θέτει ερωτήματα καίρια και διαχρονικά:
«Αξίζει κανείς να προστατεύσει και να συντηρήσει τον άνθρωπο που διάλεξε κάποτε
ή είναι αναλώσιμο είδος και πρέπει να περάσει στον επόμενο; Ποιος είναι ο
άνθρωπος που τελικά σου δίνει κουράγιο και δύναμη στη ζωή; Ο καινούργιος ή ο
παλιός; Ποιος μπορεί να σε βοηθήσει και να σε προστατεύσει περισσότερο απέναντι
σε μια σκληρή και απάνθρωπη καθημερινότητα; Ένας καινούργιος έρωτας που σε
πετάει στα σύννεφα ή ένας παλιός που πατάει στη γη;».
Το έργο του Ντόναλντ Μάργκιουλις, «εξαιρετικό,
σύγχρονο, αστείο και συγχρόνως σκοτεινό», κάνει πρεμιέρα στις 17 του μήνα στο
θέατρο «Ιλίσια», σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Βαλτινού, με τον ίδιο και τους Παύλο
Χαϊκάλη, Ρένια Λουιζίδου και Μπέσυ Μάλφα. Το έργο θα μπορούσε να έχει τίτλο «Η
ιστορία δυο γάμων». Μια, εκ πρώτης όψεως, απλή ιστορία σχετικά με το πώς ο
χωρισμός δυο ανθρώπων επηρεάζει τους καλύτερούς τους φίλους και βάζει στο
μικροσκόπιο την ίδια τη φύση της φιλίας.
Όποιος έχει εμπλακεί στην περιπέτεια της φιλίας, όποιος
έχει προδοθεί και απογοητευτεί, θα βρεθεί στο ίδιο τραπέζι για δείπνο με τους
τέσσερις ήρωες. Για τους παντρεμένους, αλλά και γι΄ αυτούς που έχουν περάσει
την τραυματική εμπειρία του διαζυγίου, το «Δείπνο με Φίλους» έχει να πει πολύ
περισσότερα και σοβαρότερα πράγματα κάτω από τις πραγματικά αστείες ατάκες του.
«Ο γάμος είναι κατάσταση ζόρικη»
«Ο γάμος δεν είναι "παίξε-γέλασε", είναι
κατάσταση ζόρικη που εξαρχής απαιτεί ειδικό εξοπλισμό: εκτός από παπά, κουμπάρο
και κουφέτα, εκτός από κατσαρόλες και σερβίτσια, πρέπει να έχεις και υπομονή
(απεριόριστη) και κατανόηση (κυρίως για τα ακατανόητα) και φρόνηση (σε στιγμές
παραφροσύνης) και τόσα άλλα που δεν χρειάζεται να τα αναφέρω, αφού ωραιότατα τα
έχουν ταξινομήσει όλα αυτά τα βιβλία - εγχειρίδια του τύπου ?πώς να σώσετε τον
γάμο σας?», σημειώνει ο Γρ. Βαλτινός.
Στη σκηνή υποδύεται τον Μάρτιν, τον «ανήσυχο
συντηρητικό». Είναι αντίρροπες αυτές οι δύο λέξεις, ναι, αλλά «εκεί βρίσκεται
και η ομορφιά του ρόλου. Μόλις το φιλικό ζευγάρι χωρίζει, βάζει στο μικροσκόπιο
τη δική του σχέση, όχι μόνο αυτός, αλλά και η γυναίκα του. Τρομάζουν, τρομάζουν
πολύ. Μήπως τελείωσε και το δικό τους λάδι στο καντήλι;».
«Η ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΟΨΗ ΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ
ΒΟΡΙΑΔΑΚΙ»
- Ποιο στοιχείο είναι απαραίτητο, για να έχουν οι ανθρώπινες σχέσεις ουσία και διάρκεια;
[Αναδημοσίευση από ΤΟ ΕΘΝΟΣ]
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=23136&subid=2&pubid=63901761