Συνέντευξη στο περιοδικό GALA

 

Γρηγόρης Βαλτινός
Ο ΘΕΑΤΡΑΝΘΡΩΠΟΣ

Συνέντευξη στο περιοδικό GALA

Φωτογραφία: Πάνος Γιαννακόπουλος
Total look, Vardas

Η πανδημία ακύρωσε την παράστασή του «Κάθε Τρίτη με τον Μόρι» στο θέατρο «Ιλίσια», στην οποία ήταν και παραγωγός, και το ανέβασμα του «Βιολιστή στη Στέγη» στο «Ακροπόλ». Δεν ανήκει ούτε στους αισιόδοξους, ούτε στους απαισιόδοξους, αλλά σε αυτούς που επιμένουν και περιμένουν.

«Είναι περιττό να ξαναπούμε για το πόσο πολύ έχει πληγεί ο πολιτισμός. Και θεωρώ ότι το live streaming είναι ένα υποκατάστατο. Το θέατρο δεν έγινε για να το βλέπεις από το κινητό. Επίσης υπάρχει τεράστιος κίνδυνος, επειδή ο άνθρωπος εθίζεται, είναι προσαρμοστικό ον, να γίνει καθεστώς. Κάτι το οποίο θα ήταν ολέθριο.

Την κρίση τη βιώνω διπλά και ως παραγωγός και ως ηθοποιός. Εχω το θέατρο “Ιλίσια” 10 χρόνια και πρώτη φορά περνάω τόσο δύσκολα. Hδη έχω χάσει 200.000 ευρώ και περιμένω από την Πολιτεία να τηρήσει τις υποσχέσεις της. Το θέατρο είναι μια πάρα πολύ φτωχή τέχνη. Μπορεί να κάνεις τζίρο 500.000 ευρώ και να μπεις και 20.000 ευρώ μέσα. Τα έξοδα, ακόμη και με το θέατρο κλειστό, τρέχουν. Δεν είναι εύκολο σπορ.
Θεωρώ πως αν δεν γίνει κάτι τώρα από την Πολιτεία, θα είναι δύσκολα τα πράγματα την επόμενη σεζόν. Τον ασθενή πρέπει να τον βοηθάμε όταν είναι στην Εντατική και όχι μετά θάνατον. Και το θέατρο αυτή τη στιγμή είναι μεταξύ Εντατικής και θανάτου. Πολύ φοβάμαι ότι του χρόνου οι παραγωγές θα είναι πολύ φθηνές σε κόστος και θα δούμε να ανεβαίνουν 1.000 μονόλογοι με μια καρέκλα και ένα μαύρο πανί.
Προσωπικά, νομίζω ότι αρχίζω να παθαίνω ιδρυματισμό. Στην αρχή θέλησα να συμβάλω στην πειθαρχία, μελέτησα, διάβασα, αναθεώρησα, ήρθα πιο κοντά με την οικογένειά μου και τα παιδιά μου, αλλά μετά ζορίστηκα. Σαφώς υπερέχει η συλλογική ευθύνη. Αλλά αισθάνομαι άσχημα. Διάβασα όλα τα έργα που είχα στο μυαλό μου, όλο τον Σαίξπηρ, αλλά και πάλι κουράστηκα.

Τι καλό βγαίνει απ’ όλο αυτό; Νομίζω καταλάβαμε την αναγκαιότητα του χρόνου. Τρέχαμε πάρα πολύ, με ιλιγγιώδεις ταχύτητες σ’ όλα και δεν προλαβαίναμε να χαρούμε τίποτα. Νομίζαμε ότι βλέποντας μια εικόνα έχουμε πάρει και την πληροφορία, αλλά δεν είναι έτσι. Η πληροφορία είναι πίσω από την εικόνα. Μας δόθηκε χρόνος και η ευκαιρία να σκεφτούμε πιο ήρεμα τα πράγματα. Και όταν σκέφτεσαι πιο ήρεμα, πας βαθύτερα. Κατά τ’ άλλα, μας υπενθύμισε πως, όπως από κάτι αόρατο έχουμε έρθει, έτσι και από κάτι αόρατο μπορεί να εξαφανιστούμε».